როცა გავიგე რომ ვითამაშებდი ჰანა მონტანას როლს დიდ კინოში კინაღამ გავგიჟდი. ჩემი თავი უკვე დიდი ვარსკვცლავი მეგენოა, უკვე საბავშვო სერიალს ავცდი და კინოშიც მიღებენ?? საოცარია! თავს კარგად ვგრძნობდი, ამგრამ დიდი პოპულარულობაც არ მინდოდა, რადგან ვიცოდი რომ ბევრს, ძალიან ბევრს მთელი გულით შევძულდებოდი. რაც უფრო დრო გადიოდა ნაშველევში უფრო უკეთესს დღეებს ვატარებდით, ვფიქრობდი რომ უფრო და უფრო ვიხვეწებოდი და ვიზრდებოდი კინო-მატოგრაფიაში. მთელი დღეები ჩემს გმირზე ვფიქრობდი, რომელზეც კინო იდგმებოდა, და ჩემს ცხოვრებას მისას ვუკავშირებდი. ჰანა ბევრს სძულს ასევე მეც ბევრს ვძულვარ მაგრამ არ ვიცი რას მერციან. სიმართლე გითხრათ ჰანა მონტანა ძალიან მიყვარს. სულ მასზე ვფიქრობ. როცა მოწყენილი ხარ უნდა იფიქრო ისეთ რამეზე რაც გაგამხნევებს და რაც დაგეხმარება გამოკეთებაში. ჰანა ჩემი კუმირია! მან დამეხმარა მიმეხწია ამ წარმატებას და ბავშვების გულამდე მიღწევას. 

ხან ჰანა ვიყავი ხანაც მაილი, ასე გადიოდა ჩემი ცხოვრების ბედნიერი დღეები და ვატყობდი რომ კარგი დღეები უფრო მალე იწურება ვიდრე ცუდი 

7 რამ რითაც არ ვგავარ ჰანა მონტანას 
1.1-არ ვარ უნაკლო 
2.2-არ მომწონს ჭრელი ფერები 
3.3-არ ვატარებ პარიკს 
4.4-არ მომწონს მაღალი ქუსლები 
5.5-არ ვარ მაგარი 
6.6-არ მაქვს საიდუმლო 
7.7-მამაჩემი არ არის ჩემი მენეჯერი (ჰაჰჰაა) 
■ 7 ფაქტი ჩემს შესახებ 



1-ყოველთვის ვატარებ 5 სამაჯურს 



2-სიცილისას ერთ თვალს ვხუჭავ 

3-არასდროს მაცვია ცისფერი და სტაფილოსფერი ერთად 

4-არსებობს სიტყვები რომლის გაგონებაზეც ცუდად ვხვდები 

5.ვერ ვიძინებ არეულ ოთახში 

6.ჩემი ზედმეტსახელია-ცალი წინდა. რადგან ძილში აუცილებლად ვიხდი ერთ წინდას 

7.მმიყვარს ფრჩხილების გაქლიბვა 

ჰანა მონტანაზე ძალიან ბევრს ვმუშაობდი მხოლოდ 9 საათი ცეკვას დავუთმე რადგან ამ საქმეში კარგად ვერ ვარ, მთელი ჩემი ოჯახი და მეგობრები ჩემს ირგვლივ იდგნენ. დედაჩემი მამაჩემი ყველა მამხნევებდა მე კი ძალიან ვიღლებოდი მაგრამ მაინც ყველაფერს ვაკეთებდი რომ კარგად მეთამაშა კინოში. ყველაზე მეტად ერთი სცენის თამაში გამიჭირდა. შუა კონცერტზე სცენაზე ვიდექი. ჩემს წინ კი უამრავი ფანი იდგა. ამ დროს კამერებისთვის არ უნდა მეყურებინა მაგრამ ეს არ გამომდიოდა. რადგან მრცხვენოდა, ამდენი ხალხის. მაშინ ჯერ კიდევ პატარა გოგონა ვიყავი რომელიც არ იყო განებივრებული ფანებით. ერთი სცენა ჰანას შეყვარებულთან ლუკას თილთან ერთად უნდა მეთამაშა. მე მასთან ერთად ვიდექი ჩანჩქერთან და ჩანჩქერში უნდა გადავმხტარიყავიი. ძალიაან ძალიან მესინია. რადგან ცურვა არ ვიცი და თან მეშინია ამავდროულად მცივა და ვკანკალებ ლუკასი კი ჭყალში მელოდება, მართლა მესინია და ვღელავ არა მგონია ესეთი შეშინებული წყალში გადავხტე მხიარული სახით. ამეცვა შორტი რომელშიც ძლივს ვეტეოდი ვგრძნობდი რომ გასუქებული ვიყავი. ძალიაან მცივა! მეშინია! ლუკასი ჩანჩქერში თვით ჩახტა ისე რომ სულ არ შეშინებია. ცემს თავს ჩავძხე მიიდი მაილი! ნუ გეშინია. და მთელი ძალით გადავეშვი ჩანჩქერში! ეს იყო საოცრება! მსგავსი გრძნობა არასოდეს მქონია . უბედნიერესი ვიყავი და წყალში ყოფნა ძალიან მომწონდა . პირველად ვუთხარი ჩემ თავს-ყოჩაღ მაილი!მთელი დღეები ჩანჩქერსი ვატარებდი. გადაღება მთვრდება, ჩემი ცხენები თითქოს მოწყენილები არიან, მაგრამ მე უბედნიერესი მარ რაგან მათთან ერთად რამდენიმე ულამაზესი კვირა გავატარე. ვატყობ რომ ემილის გული უჩვილდება ვატყობ რომ აქაურობა ძალიაან ძალიაან შეუყვარდა. ეს ადგილი ჯადოსნურია. აქაურობა მოჯადოებულია! ვინც აქ რამდენიმე დღეს მაინც გაატარებს ვერასდროს დაივიწყებს აქაურობის სუნს. ბოლო დღეა ბარგს ვალაგებ. დღედა დღე მახსენდება ჩემი მძიმე ბავშვობა და ის დრეები როდესაც ჩემი კლასელები მამცირებდნენ და აბუჩად მიგდებდნენ, მაგრამ ბოლო საათები მინდა ბედნიერმა გავატარო შემს მშობლიურ ქალაქში . ვეთამაშები კუებს ვეწუწავები ემილის და ვჯირითობ ცხენზე, მაგრამ ამის შემდეგ მივხვდი რომ ცხოვრებაში არსებობს საოცრად ცუდი დღეებიც. ცუდი არა! ეს იყო საშინელება. ცხოვრება შეიცვალა როცა ნაშველევიდან წამოვედი და ჩემი ქალაქი დავტოვე. პრემიერა გაიმართა, ხალხს მოეწონა ეს კინო და შეუყვარდატ მაილი უფრო მეტად ვიდრე აქამდე უყვარდათ მაგრამ ეს არ არის ცუდია. ცუდი შემდეგია. როცა ჩავედი ქალაქში სკოლაში ანტი მაილი-კლუბი დამმხვდა. 10 გოგონა დადიოდა ჩემი პლაკატებით ხელში პლაკატზე კი დამახინჯებული ვიყავი შემი სახე წითლად იყო გადახაზული, მართლა ძალიან ცუდათ ვიყავი. სხვადასხვა გვერდებზე ვხედავდი ჩემი ძველი კლასელების ნაწერებს-ჩვენ გვძულს მაილი!!. მართლა ცუდატ ვიყავი, მინდოდა ერთხელ და სამუდამოდ დამემთავრებინა ცოვრეა, ვხვდებოდი რომ ჩემს ცხოვრებას აზრი არ ექნებოდა თუ ვერავინ ამიტანდა. მინდოდა ნაშველევში დაბრუნება, მაგრამ ვარსკვლავს არ შეუძლია მიატოვოს მისი კინო, მინდა რომ ყველაფერი დავამთავრო ვფიქრობ სერიალის დატოვებაზე, რადგან ანტი მაილი-კლუბი უფრო ძლიერდება. ამ დროს თავი ლუზერი მგონია და ის დრო მაგონდება როცა პატარა მაილის გოგოები საოცრად ჩაგრავდნენ და ამცირებდნენ. კინოში შევასრულე სიმღერა რომელსაც ერქვა the climb . ეს სიმღერა ჩემს ცხოვრებაზე დაწერილი, მე ჯერ დაჩაგრული და უცნობი გოგო ვიყავი , შემდეგ წამოვდექი და გავძლიერდი, როგორც მამაჩემი. მამა ერთი სოფლელი ბიჭი იყო რომელსაც არაფერი გააჩნდა მამა ამბობს: ჩემი ცხოვრება მაილის ცხოვრებაა.ეს სიმღერა ოცნების ქონაზეა, სიმღერა შენს ფიქრებზეა, ეს იმაზე მუშაობაზეა რაც შენ გინდა, ეს გაძლიერებაზე და ფეხზე ადგომაზეა. ფილმის ბოლო ნაწილი ყველაზე ძნელი იყო, ამ ნაწილში ჩანს ერთი ადამიანი რომელსაც ჰანას გამოაშკარავება უნდა, ვფიქრობ რამდენს უნდა ასე ჩემი მიწასთან გასწორება. ეს ნაწილი ყველაზე მეტად გამიჭირდა. დედა და ჩემი მეგობრები გადააღები მოედნიდან გაიყვანეს. ჩემი მეგობრები და ჩემი ოჯახი მომაცილეს და სხვა ოთახში დასვეს. ნაწილი კარგად ვითამაშე. რადგან ვიცოდი ჩემი ორი ოჯახი -ოჯახი და მეგობრები ეხლა ერთ ჯგუფად იყვნენ გადაქცეულნი და კარგად იყვნენ.