რადგან ბავშვებმა არ მიგვიღეს კარგად რადგან ობლები ვიყავით ყველა ჩენ გვჩაგრავდა თავიდან მაგრამ მერე შეგვეჩვივნენ და ჩევნც შევეჩვიეთ მეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა რადგან იკა მეხმარებოდა ყველაფერში და მიცავდა სხვებისგან მაგრამ ერთხელ მოხდა ისეთი რაღაც რამაც საბოოლოდ დამწყვიტა გული ეს იყო კვირა დღე როცა მე და იკა გაგვაგზავნეს მაღაზიაში გზაში ვლაპარაკბდით სკოლაზე და ჩვენ ცხოვრებაზე რომ უცაბდ დავინახეთ ძალიან ლამაზი ქალბატონი ის პირდაპი ჩენკენ მოდიოდა ახლოს მოვიდა ცოტა ხნით გვიყურა მერე იკასთან მივიდა და კითხა
(ქალბატონი)უკაცრავად ბიჭუნა ეგ ხალი სახეზე რომ აგქვს თანდაყოლილია??
(იკა)დიახ ეს ხალი დედაჩემის მსგავსად მაქვს სახეზე (იკა გაოცებული იყო ამით რადგან ქალბატონსაც მასეთივე ხალი ქომნა)
ქალი ცოტა ხნით უყურებდა იკას მერე კი გული წაუვიდა.სასწაფოში ადვრეკეთ და როცა გონს მოვიდა თქვა]
(ქალბატონი) შენ.შენ ჩემიიი.........და ისევ გული წაუვიდა..მე და იკა წამოვედით სავადმყოფოდან იკა ჩაფიქრებული იყო საჭმელს არ ჭამდა..და 1 კვირის მერე იქ ქალი გამოჩნდა ჩევნ სკოლასთან ვიღაც ტეთრ ხალათიან გოგოსთან ერთად.ქალბატონი პირდაპირ ჩვენთან მოვიდა და გვითხრა ბიჭუნა წამოგვყევი რაღაც უნდა გითხრაო იკა წაყვა მორჩილად მალე იქიდან დაბრუნდა და მითხრა რაღაც ანალიზი გამიკეთესო და ასე თქვეს 5 წთში სემოდიო..გავიდა 5 სუთი იკა წავიდა მე უკან ჩუმად გავყევი იმ დროს მივედი როცა ქალბატონი ეუბნებოდა
(ქალბატონი)იკა ხომ ასე ქ~გქვია შენ??
(კა)დიახ და მერე რა??
(ქალბატონი) ახლა რაღაც უნდა გითხრა და არ შემაწყვეტინო კარგი??
(იკა)კარგი
(ქალბატონი)იკა მე დიდი ნის წინათ მყავდა შვილი რომელიც წამართვეს მას მე დითახნს ვეძებდი მას ემრე ორი შცილი მეყოლა მაგრამ მათ ისე არ ვექცეოდი რადგან ჩემ პირველ შვილზე ვფიქრობდი ჩემ პირველ შვილსაც იკა ერქვა და იმასაც ხალი ქონდა როგორც მე როცა პირველად დაგინახე მაშინ მაგიტომ დაგაკვირი და მაგიტომ გკითხე ეგ ყველაფერი და დღეს კიდე ის ანალიზი იმიტომ გავაკეთე რომ აგმეგო მართლა ის იავი თუ არა და იცი ანალიზმა რა აჩვენა?? ის რომ შენ ჩემი დაკარგული შვილი ხარ ......ქალს ცრემლები მოაწყდა და ტირილი დაიწყო იკა ცდილობდა არ ეტირა მაგრამ ატირდა მეც ტიროდი რადგან ვიცოდი იკას წაიყვანდენ და ასეც მოხდა მეორე დრეს მოაკითხეს დიდებული მანქანით და იკა წაიყვანეს მას მერე მარტო ვარ ხშირად ვხედავ იკას და იმ ქალბატონის მანქანას იმ მაღაზიასთან სადაც მაგზავნიან როცა დავინახავ მინდება მივიდე და იკას ჩავეხუტო მაგრამ მცხვენია დედამისი ამიტომ როცა მარტო ვარ ვტირი ჩუმად ჩემთვის და ვიხსენებ იკასღან გატარებულ წუთებს.მახსენდება როცა ის ქოხში მოვიდა და როგირი იყო ტილოზე რომ გევძინა მერე სკოლაში მოსვლა და სულ ბოლოს კი ის ქალბატონი.მე ვტირივარ მაგრამ ეს არავინ იცის და არავის შეუძლია დამეხმაროს მით უმეტეს რომ მალე დაიწყება..............იმედია მოგეწონათ
რადგან ბავშვებმა არ მიგვიღეს კარგად რადგან ობლები ვიყავით ყველა ჩენ გვჩაგრავდა თავიდან მაგრამ მერე შეგვეჩვივნენ და ჩევნც შევეჩვიეთ მეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა რადგან იკა მეხმარებოდა ყველაფერში და მიცავდა სხვებისგან მაგრამ ერთხელ მოხდა ისეთი რაღაც რამაც საბოოლოდ დამწყვიტა გული ეს იყო კვირა დღე როცა მე და იკა გაგვაგზავნეს მაღაზიაში გზაში ვლაპარაკბდით სკოლაზე და ჩვენ ცხოვრებაზე რომ უცაბდ დავინახეთ ძალიან ლამაზი ქალბატონი ის პირდაპი ჩენკენ მოდიოდა ახლოს მოვიდა ცოტა ხნით გვიყურა მერე იკასთან მივიდა და კითხა
