რადგან აქ დავინახე ქალი რომელიც ძალიან გავდა დედას იმ ქალსაც ისეთი თმები
ქონდა ისეთივე სახე ქონდა ის ქალი მოახლედ მუშაობდა და თან მე მივლიდა მე თავიდან თავს ვარიდებდი მაგრამ მერე დავუმეგობრდი და იცი ერთხელ რა მითხრ
(მოახლე)იცი ლიზი მეც მაყვდა ერთ დროს შვილი იმასაც ლიზი ერქვა და ახლა შენ ხელა იქნებოდა მაგრამ მე ის დავკარგე რადგან პატარა ვიყავი და დედაჩემა ჩუმად წამართვა და გააშვილა არ ვიცი სად მოვძებნო ჩემი გოგონა ჩემმი პაწია ლიზი და ტირილი დაიწყო
მინდოდა მეთქვა დედა ეს მე ვარ მაგრამ მაჩერებდა რაღაც ძალა რაც გამოწვეული იყო იმ რაღაცით რომ ჩემ გულში სიტყვა "დედა"არ არსებობდა რადგან მე ეს სიტყვა მძულდა სამუდამოდ მაგრამ გადავწყვიტე მოახლეს დავმეგობრებოდე იცი რა ერქვა ამ ქალს ?? რა და სამანტა.მახსოვს როცა 3 წლის ვიყავი სანამ მიმატოვებდნენ მანამდე მახსოვს რომ თუ ვინმე მოვიდოდა ჩვენ სახლში დედას სამანტას ეძახდნენ მოკლედ ამაზე ლაპარაკს შევწყვეტ ახლა მოგიყვები იმაზე რომ სიყვარული მეწვია არ ვიცი როდის მაგრამ ერთხელ როცა მე და იკა ზღვაზე ვბანაობდით და მერე ქვიშაში თამაში დავიწყეთ( პატარაობას ვიხსენბდით) როცა მას თვალებში ჩავხედე მივხვდი რომ მიყვარდა და თან ძალიან მას მერე ეს გღხნობა მაწუხებს მაგრამ არ ვიცი რა ვქნა ვუთხრა იკას თუ არა? ალბათ მას არ ვუყვარვარ.ერთხელ გადავწყვიტე მეთქვა და სადილობის შემდეგ იკა პლიაჯზე წავიყვანე და იქ რომ ალამზი ხეა იქ მივიყვანე მინდოდა მეთქვა რომ ის მოვიდა ქარისგან აწეწილი თმები გადამიწია და ლოყაზე მაკოცა ეს ისე სწრაფად მოხდა რომ ვერაფერს მოვხვდი ვიყავი ასე გაშტერებული და იაკს თვალებში ვუყურებდი მერე ახლოს მოვიდა და მითხრა ლიზი მე შენ მიყვარხარ..არ ვიცოდი რა მეპასუხა მაგრამ ძალა მოვიკრიბე და ვითხარი ჩუმად მაგრამ გარკვევით იკა მეც მიყვარხარ.მერე ერთმანეთს ჩავეხუტეთ...გადიოდა დღეები და მე და იკა კარგად ვიყავით სულ ერთად დავდიოდით მინდორში დაჭერობანს ვთამაშობდით ის მე დამსდევდა და როგორც კინოშია მე ხეებს ვეფარებოდი ის დამიჭერდა და მერე მინდორზე დავწვებოდით ცას ვუყურებდით და ვიცინოდით მერე საქანელაზე დავჯექით და ვქანაობდით და ვიცინოდით
ღამით ვარსკვლავებს ვუყურებდით მეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა მაგრამ მერე რაღაც მოხდა რამაც ჩვენ შორის ბზარი გაჩნდა............თუ მოგეწონათ დააკომენტარეთ